ΤΕΤΑΡΤΗ 23 ΙΟΥΛΙΟΥ ΣΤΙΣ 20.00 ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΕΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ

 

19/7/2025

 

ΤΕΤΑΡΤΗ 23 ΙΟΥΛΙΟΥ ΣΤΙΣ 20.00 ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΝΟΜΑΡΧΙΑ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΕΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ

 

Η κυβέρνηση μέσα στο καλοκαίρι φέρνει νομοσχέδια που ξεκάθαρα χτυπούν τα δικαιώματά μας, τον ελεύθερο χρόνο που θέλουμε να περνάμε με τα παιδιά μας αλλά και φιμώνουν κάθε φωνή που αντιδρά σε όσα συμβαίνουν σήμερα και κάνουν την προσωπική και οικογενειακή μας ζωή αφόρητη.

 

Πιο συγκεκριμένα, η κυβέρνηση με το νομοσχέδιό της για το 13ωρο στην ουσία επισφραγίζει όλες τις ανατροπές σε βάρος μας και κάνει τη ζωή μας λάστιχο. Μετά τα μειωμένα οικογενειακά εισοδήματα και τους μισθούς κάτω από τις ανάγκες μας,  την ακρίβεια στα σουπερ μάρκετ, τη γενικευμένη φοροληστεία, την πλημμύρα προστίμων σε βάρος των ελευθέρων επαγγελματιών,  τώρα φέρνει το νομοσχέδιο που καθιερώνει τη 13ωρη εργασία σε έναν εργοδότη. Σε συνδυασμό με τη διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου -που μόνο σαν ανέκδοτο ακούγεται ότι θα γίνεται «με τη σύμφωνη γνώμη του εργαζομένου»- οι εργαζόμενοι γονείς θα γινόμαστε το ευέλικτο γρανάζι στη μηχανή κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων, χωρίς μάλιστα κόστος για αυτές, μια και απαλλάσσονται από προσαυξήσεις στις ασφαλιστικές εισφορές για υπερεργασία, υπερωρίες, νυχτερινά, αργίες. Υπάρχει ήδη το αρνητικό προηγούμενο στη μη τήρηση των ρεπό, στην καταλήστευση των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα, στην κατάργηση της Κυριακής αργίας που όλα έγιναν με τη «σύμφωνη γνώμη του εργαζομένου»…

 

Στη Ζάκυνθο άλλωστε έχουμε πρόσφατη εμπειρία του τι σημαίνει δουλειά ήλιο με ήλιο, για να βγει ο μήνας, αφού την προηγούμενη εβδομάδα πέθανε στο Αεροδρόμιο Ζακύνθου 63χρονος(!) εργαζόμενος (ο δεύτερος μέσα σε δύο θερινές σεζόν) και δυστυχώς είναι μακρύς ο κατάλογος των εργαζομένων που σκοτώνονται ή σακατεύονται από εργοδοτικά εγκλήματα πλέον σχεδόν καθημερινά σε όλη τη χώρα, με 100 σοβαρά ατυχήματα τους τέσσερις πρώτους μήνες του 2025 και έναν νεκρό ανά δύο μέρες!

 

Έτσι, κυριολεκτικά διαλύεται η οικογενειακή και κοινωνική μας ζωή, αφού μένουν ελάχιστες ώρες, που μάλιστα υπό το βάρος της εξαντλητικής εργασίας κάθε άλλο παρά ποιοτικές είναι, για να ζήσουμε και να χαρούμε με τις οικογένειές μας και τον κοινωνικό μας περίγυρο. Κατά τα άλλα, βέβαια, η κυβέρνηση «θρηνεί», «εκπλήσσεται» και παίρνει μέτρα-ασπιρίνες για την παραβατικότητα των νέων, για τις γυναικοκτονίες, για την εξάρτηση των νέων από τα κινητά, αποσιωπώντας ότι η ίδια έχει διαμορφώσει το έδαφος για αυτά τα φαινόμενα βίας και επιθετικότητας. Λύση δεν είναι η αντιμετώπιση με εκδικητικά μέτρα όπως ποινές και αλλαγές σχολικού περιβάλλοντος, δεν είναι ο ακόμη λιγότερος χρόνος με την οικογένεια, το άγχος για την επιβίωση και η εργασιακή μας εξουθένωση. Δε φανταζόμαστε ότι σε αυτά θα βοηθήσουν οι 13 ώρες δουλειάς, δε φανταζόμαστε ότι η τετράωρη εβδομάδα ή η σπαστή άδεια με λιγοστές ημέρες διακοπών βοηθάνε στην διαπαιδαγώγηση των παιδιών και στην υγιή ψυχοκοινωνική τους ανάπτυξη.

 

Το σύγχρονο για εμάς και τα παιδιά μας δεν είναι να δουλεύουμε -ως εργαζόμενοι στο χώρο εργασίας μας ή ως ελεύθεροι επαγγελματίες στη μικρή μας επιχείρηση- από ήλιο σε ήλιο απλώς για να επιβιώνουμε. Το σύγχρονο είναι να δουλεύουμε λιγότερες ώρες με περισσότερες απολαβές σε μισθούς και κοινωνικές παροχές σε υγεία, παιδεία, κοινωνική πρόνοια. Το σύγχρονο είναι η εξάλειψη του αίσχους της παιδικής εργασίας που οργιάζει και στο νησί μας, είναι οι εκπαιδευτικοί των σχολείων να είναι στη θέση τους από το Σεπτέμβρη, είναι το μόνιμο Ειδικό Επιστημονικό Προσωπικό που χρειάζονται οι μαθητές, είναι τα ασφαλή σχολεία.

           

Το άλλο Νομοσχέδιο της Κυβέρνησης, αυτό για το Πειθαρχικό των Δημοσίων υπαλλήλων, στοχεύει να τρομοκρατήσει και να φιμώσει όσους τολμήσουν να ζητήσουν κάτι από όλα αυτά. Τους δασκάλους που αγωνίζονται για τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών μας, όσους σηκώνουν κεφάλι ενάντια στην εμπορευματοποίηση της Παιδείας, της Υγείας, των  όποιων κοινωνικών παροχών έχουν απομείνει, όσους αγωνίζονται ενάντια στη γενοκτονία του λαού της Παλαιστίνης, όσους δεν κρύβουν τη φρίκη του πολέμου και τα πραγματικά του αίτια που είναι τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων.

           

Τα δύο αυτά νομοσχέδια δεν είναι καπρίτσιο κάποιου υπουργού ή της κυβέρνησης. Όλοι μας πλέον ξέρουμε ότι η ελληνική κυβέρνηση σε συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ προγραμματίζουν τα επόμενα χρόνια να δοθούν 800 δις ευρώ για πολεμική προετοιμασία. Τα λεφτά αυτά λοιπόν θα προέλθουν από τα εξαντλητικά μας ωράρια, από τη δουλειά έως τα 70 μας, από το κουτσούρεμα των συντάξεων και από τις περικοπές στις όποιες παροχές Υγείας και Παιδείας. Και ακριβώς επειδή αυτά τα όπλα θα κληθούμε να τα κρατήσουμε εμείς και τα παιδιά μας σε πολέμους για τα κέρδη των λίγων, κάθε φωνή που αφυπνίζει και ευαισθητοποιεί πρέπει να φιμωθεί.

 

Δε βάζουμε τη ζωή τη δική μας και των παιδιών μας

στο ζύγι του κόστους – οφέλους!

 

 

Απέναντι στην επίθεση που δεχόμαστε, απέναντι στον εργασιακό μεσαίωνα που ετοιμάζουν έχουμε απάντηση και ενώνουμε τη φωνή μας με το Εργατικό Κέντρο, τα σωματεία και τους συλλόγους του νησιού στην πικετοφορία την Τετάρτη 23 Ιουλίου στις 20.00 στην παλιά Νομαρχία.

 

Το ΔΣ της Ένωσης Συλλόγων Γονέων των μαθητών Ζακύνθου