Η κομματιασμένη δόξα του 2ου – 3ου Γυμνασίου

Και το κουδούνι εχτύπησε, καλή χρονιά παιδία,

ακούστε και κοιτάχτε με, αν έχετε αδεία.

Και εσείς καλοί καθηγητές, τα μάτια σας ανοίχτε,
γιατί από μένα φαίνεται, τι δρόμο θα τσου δείχτε.

Είμαι η σημαία στον ιστό, απάνου στο κοντάρι,
ιδέστε και σκεφτείτε με, πολύ δεν θα σας πάρει.

Το εθνικό σας σύμβολο, είμαι αν δεν το ξέρτε,
ένα πανί, και ο ρόλος του, να μάθετε θα θέρτε.

Εγώ ανδριεύω τση καρδιές, δακρύζω κάθε βλέμμα,
για μένα πέφτουνε κορμιά, ποτίζομαι με αίμα.

Είμαι η γαλανόλευκη, εμπνέω τση αντοχές σας,
γεμίζω υπερηφάνια, τση τρυφερές ψυχές σας.

Εκφράζω μια μελλοντική, προσωπικότητά σας,
εκφράζω τα πιστεύω σας, και την ταυτότητά σας.

Εκφράζω πίστη, δύναμη, και ήρωες θερία,
θυσίες των προγόνων σας, εκφράζω ελευθερία.

Για ιδέστε την εικόνα μου, ξανά κοιτάχτε πάλι,
θα βλέπετε ένα ξέσκισμα, ένα παλιορετάλι.

Θα βλέπετε μπουκούνια μου, μπλε κ΄ άσπρα λουριδάκια,
κουρέλια σ΄ αποσύνθεση, και σκιάχτρο για πουλάκια.

Και αν μ΄ αναγνωρίζεται, μην πέφτει το ηθικό σας,
χρειάζομαι την πίστη σας, το πόρτσο το δικό σας.

Κυμάτιζα αγέρωχη, ψηλά και τιμημένη,
μα οι βοριάδες και οι βροχές, μ΄ έχουν χιλιοδαρμένη.

Με ξήλωσε η θύελλα, κ΄ οι χρεονταβατζήδες,
με στρίμωξαν τόσοι καιροί, με κόβουν σε λουρίδες.

Έτσι αισθάνεται ο Έλληνας, σημαιομαδημένος,
στα μέσα και στα όξω του, αδικοφαωμένος.

Αυτή εδώ η εικόνα μου, έχει μάκρος και πλάτος,
εκφράζω όπως βλέπετε, ένα λαό, ένα κράτος.

Προσμένω μέλλον από σας, κοιτάτε με και νιώστε,
και ούλα τα κομμάτια μου, πάλι να τα ενώστε.

Copy:http://imerazante.gr/2012/09/14/53088