Η νέα γενιά
Βλέποντας τους πίνακες με τους εισακτέους μαθητές του νησιού στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας, αισθανόμαστε όλοι λίγο υπερήφανοι για τη μοναδική επιτυχία της νέας γενιάς.
Η Ζάκυνθος έρχεται δεύτερη πανελλαδικά στη θεωρητική κατεύθυνση και πρώτη στα Ιόνια Νησιά. Επιστρέψαμε δηλαδή στη δεκαετία του ’80, τότε που η επιχείρηση τουρισμός δεν είχε αρχίσει ακόμα να απορροφάει τα δυνατά μυαλά του νησιού μας. Τότε που το πέταγμα του γλάρου σε άλλους υψηλότερους προορισμούς είχε τις ευλογίες και τη συμπαράσταση του κράτους.
Σήμερα, η εισαγωγή στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, από οικονομικής πλευράς, θεωρείται πολυτέλεια. Σήμερα, που ξένοι κακοποιοί καίνε το νησί μας για να βάλουν «ταφόπλακα» στον τουρισμό, οι νέοι μας με το όνειρό τους να γίνεται πραγματικότητα, έρχονται να δώσουν ελπίδα, προοπτική και όραμα σε όσους επώνυμους και ανώνυμους έχουν αφήσει τη ζωή στα αδιέξοδα μονοπάτια της μοίρας.
Δυστυχώς, υπάρχει και μία μικρή μειοψηφία των επιτυχόντων, που, καθαρά για οικονομικούς λόγους, δε θα μπορέσει να μετακινηθεί, κυρίως στις ακριτικές περιοχές της χώρας, για να σπουδάσει.
Το κράτος της ίσης ευκαιρίας για τους πολίτες έπαιξε και έχασε. Τους δανειστές και τοκογλύφους της χώρας τους αφήνει αδιάφορους αν πέντε ζακυνθινόπουλα καθηλωθούν στο νησί, για να ασχοληθούν με την επιβίωση των ιδίων και των οικογενειών τους. Εδώ, όμως, πρέπει να υπάρχει η παρέμβαση Δήμου και Περιφέρειας. Εδώ χρειαζόμαστε τον Πρόεδρο του Επιμελητηρίου, των Ξενοδόχων και των ενοικιαζόμενων δωματίων. Μια συνεννόηση με τις άλλες Περιφέρειες της χώρας για φθηνά ενοίκια ή ακόμα και κληροδοτήματα της Εκκλησίας και άχρηστα κρατικά κτήρια μπορούν να δώσουν λύσεις.
Και για όσους με κατηγορούν μόνο ο Χρυσόστομος ενδιαφέρθηκε να μάθει διευθύνσεις και ονόματα των άπορων μαθητών. Επίσης, όταν κουβέντιασα το θέμα με τον Κάπταιν, προσφέρθηκε να βοηθήσει, μαζί με πέντε φίλους του ξενοδόχους,. Όλοι οι άλλοι θα μείνουν στα συγχαρητήρια και τις ευχές.
Αυτά τα παιδιά, καλοί μου άρχοντες του τόπου, αποτελούν το μεγαλύτερο κεφάλαιο. Μεγαλύτερο από την οικονομία, τον τουρισμό, την κοινωνική, πολιτική την ανάπλαση της Ρώμα ή του Κρυονερίου.
Αποτελούν, σε τελική ανάλυση, το “άλλοθί σας” για τις μέχρι σήμερα παραλείψεις σας. “Σκοτώνουν τα άλογα πριν να γεράσουν”. Αλλά γι’ αυτά τα “καθαρόαιμα” της εκπαίδευσης και της μόρφωσης, είναι κρίμα να τους κλείσουμε την πόρτα στην κούρσα της ζωής.
Η Ζάκυνθος έρχεται δεύτερη πανελλαδικά στη θεωρητική κατεύθυνση και πρώτη στα Ιόνια Νησιά. Επιστρέψαμε δηλαδή στη δεκαετία του ’80, τότε που η επιχείρηση τουρισμός δεν είχε αρχίσει ακόμα να απορροφάει τα δυνατά μυαλά του νησιού μας. Τότε που το πέταγμα του γλάρου σε άλλους υψηλότερους προορισμούς είχε τις ευλογίες και τη συμπαράσταση του κράτους.
Σήμερα, η εισαγωγή στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, από οικονομικής πλευράς, θεωρείται πολυτέλεια. Σήμερα, που ξένοι κακοποιοί καίνε το νησί μας για να βάλουν «ταφόπλακα» στον τουρισμό, οι νέοι μας με το όνειρό τους να γίνεται πραγματικότητα, έρχονται να δώσουν ελπίδα, προοπτική και όραμα σε όσους επώνυμους και ανώνυμους έχουν αφήσει τη ζωή στα αδιέξοδα μονοπάτια της μοίρας.
Δυστυχώς, υπάρχει και μία μικρή μειοψηφία των επιτυχόντων, που, καθαρά για οικονομικούς λόγους, δε θα μπορέσει να μετακινηθεί, κυρίως στις ακριτικές περιοχές της χώρας, για να σπουδάσει.
Το κράτος της ίσης ευκαιρίας για τους πολίτες έπαιξε και έχασε. Τους δανειστές και τοκογλύφους της χώρας τους αφήνει αδιάφορους αν πέντε ζακυνθινόπουλα καθηλωθούν στο νησί, για να ασχοληθούν με την επιβίωση των ιδίων και των οικογενειών τους. Εδώ, όμως, πρέπει να υπάρχει η παρέμβαση Δήμου και Περιφέρειας. Εδώ χρειαζόμαστε τον Πρόεδρο του Επιμελητηρίου, των Ξενοδόχων και των ενοικιαζόμενων δωματίων. Μια συνεννόηση με τις άλλες Περιφέρειες της χώρας για φθηνά ενοίκια ή ακόμα και κληροδοτήματα της Εκκλησίας και άχρηστα κρατικά κτήρια μπορούν να δώσουν λύσεις.
Και για όσους με κατηγορούν μόνο ο Χρυσόστομος ενδιαφέρθηκε να μάθει διευθύνσεις και ονόματα των άπορων μαθητών. Επίσης, όταν κουβέντιασα το θέμα με τον Κάπταιν, προσφέρθηκε να βοηθήσει, μαζί με πέντε φίλους του ξενοδόχους,. Όλοι οι άλλοι θα μείνουν στα συγχαρητήρια και τις ευχές.
Αυτά τα παιδιά, καλοί μου άρχοντες του τόπου, αποτελούν το μεγαλύτερο κεφάλαιο. Μεγαλύτερο από την οικονομία, τον τουρισμό, την κοινωνική, πολιτική την ανάπλαση της Ρώμα ή του Κρυονερίου.
Αποτελούν, σε τελική ανάλυση, το “άλλοθί σας” για τις μέχρι σήμερα παραλείψεις σας. “Σκοτώνουν τα άλογα πριν να γεράσουν”. Αλλά γι’ αυτά τα “καθαρόαιμα” της εκπαίδευσης και της μόρφωσης, είναι κρίμα να τους κλείσουμε την πόρτα στην κούρσα της ζωής.
Αλέξανδρος Θεοφιλόπουλος
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου